ΔΗΜΟΣ ΘΕΡΜΗΣ
Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ
Δ.Ε.Π.Π.Α.Θ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΘΕΡΜΗΣ
1ηΕΚΘΕΣΗ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΩΝ
ΑΤΟΜΩΝ
ΚΔΑΠ-ΜΕΑ "Αγκαλιάζω"
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ «ΕΓΩ»
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟ «ΕΓΩ»
Εγκαίνια Έκθεσης Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2020
ΑΙΘΟΥΣΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗΣ
Διάρκεια Έκθεσης
7 Ιανουαρίου 2020 έως 24 Ιανουαρίου 2020.
Μέσα από το εργαστήρι ζωγραφικής του ΚΔΑΠμεΑ «αγκαλιά-ζω» τα Άτομα με Αναπηρία μαθαίνουν κινήματα του 19ου και 20ου αιώνα. Επηρεασμένα από τους εκπροσώπους των κινημάτων τα ΑμεΑ αποτυπώνουν την σκέψη και τη φαντασία τους εκφράζοντας την προσωπική τους ματιά και αισθητική, δημιουργώντας το δικό τους εικαστικό «εγώ».
Θα χαρούμε, λοιπόν, να σας δούμε στην 1η Εικαστική Έκθεση, σε ένα ταξίδι από τον ClaudeMonet μέχρι και τον AndyWarhol.
Χαιρετισμός της εκδήλωσης από την υπεύθυνη Ψυχολόγο
του Κ.Δ.Α.Π Μ.ΕΑ Αγκαλιά-Ζω
κ.Σταματία Βαλαβάνη
Σας καλωσορίζουμε στην 1η ανοιχτή
εικαστική Έκθεση του ΚΔΑΠμεΑ «αγκαλιά- ζω» με τίτλο «Εικαστικό Εγώ». Η σκέψη
για τη συγκεκριμένη δράση ήρθε καθώς όλα τα έτη λειτουργίας μας η ομάδα του
Τμήματος εικαστικών δουλεύει με έμπνευση καλλιτέχνες και κινήματα…
η
σύλληψη της ιδέας αλλά και η υλοποίηση αυτής έγινε από την εικαστικό του ΚΔΑΠ κα
Κερεφιάδου Δήμητρα που κατάφερε να δώσει σάρκα και οστά σε αυτά τα έργα των
Ατόμων με Αναπηρία..
Ένα
μέρος του ρόλου της δομής μας είναι η έκφραση του Ατόμου μέσα από την Τέχνη, η
οποία Τέχνη μπορεί να εμπνεύσει τον καθένα μας, να έρθει σε επαφή με το
συναίσθημά του, να εκφράσει μέσα από ένα ερέθισμα ένα ολόκληρο ψυχισμό…χωρίς να
υπάρχουν μέτρα και όρια, χωρίς να υπάρχουν κανόνες..
Πάγιος στόχος του ΚΔΑΠμεΑ «αγκαλιά-ζω» είναι η
κοινωνική ένταξη των Ατόμων με Αναπηρία και το μπόλιασμα στη συνείδηση της
τοπικής κοινωνίας ότι τα άτομα με Αναπηρία είναι μέλη αυτής της κοινότητας και
οφείλουμε να τα αντιμετωπίζουμε ισότιμα με σεβασμό πάντα στις ιδιαίτερες
ανάγκες που έχουν.
Όλες
οι δράσεις που πραγματοποιεί ο φορέας μας έχουν στόχο σε ατομικό επίπεδο την
ανάπτυξη του γνωστικού και κινητικού τομέα, του τομέα εικαστικής έκφρασης, την αύξηση
της αυτοπεποίθησης, της αυτονομίας και την
κοινωνικοποίηση αλλά και σε επίπεδο
κοινωνίας η ένταξη και ενσωμάτωση των ΑμεΑ πάντα με τη συνεργασία και την
διασύνδεση των φορέων της τοπικής κοινωνίας.
·
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στη Δεππαθ, το
Πολιτιστικό Κέντρο και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη που πάντα μας παρέχουν τη ζεστή
τους φιλοξενία
·
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην εικαστικό που
είχαμε την τιμή να φιλοξενούμε στο ΚΔΑΠ για κάποιους μήνες τη Νικολέτα
Αντωνιάδου που προσέφερε πολύτιμη βοήθεια εθελοντικά με πολλή αγάπη για τα
παιδιά μας
...
Ευχόμαστε τέτοιες πρωτοβουλίες να έχουν συνέχεια….
Η φιλοσοφία της έκθεσης μέσα απο την καλλιτεχνική ματιά της καθηγήτριας εικαστικών του του Κ.Δ.Α.Π Μ.Ε.Α Αγκαλιά-Ζω κ. Δήμητρας Κερεφιάδου
Καλησπέρα και από εμένα,
Όπως
όλοι γνωρίζετε είμαι η Δήμητρα Κερεφιάδου, Εικαστικός του Κδαπ μεΑ
«αγκαλιάζω».
Θα
ήθελα να σας πω δύο λόγια για το πώς
δημιουργήθηκε η σημερινή έκθεση, για το
πώς τα παιδιά μας ανακάλυψαν το « Εικαστικό τους Εγώ».
Όπως
σας είπε και ή Κα Βαλαβάνη μέσα από το
την ανάγκη μας για κοινωνικοποίηση
ξεκινήσαμε από το 2016 εξωστρεφής δράσης ώστε να
συνεισφέρουμε και να ακουστούμε
στον κόσμο γύρω μας.
Το
σημερινό αποτέλεσμα Είναι μια δουλεία χρόνων, μια συνεχή εκμάθηση έκφρασης,
δημιουργίας ώστε να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε μέσα από την τέχνη και την
δημιουργία τρόπους για την δική μας γραφή, την δική μας φωνή.
Μέσα
από κινήματα, εκπροσώπους και Τεχνικές όλα τα άτομα της δομής μας μπόρεσαν να
διαμορφώσουν το δικό τους «Εικαστικό εγώ….» Κινήματα του 19ου εώς
και 20ου αιώνα που επηρεάστηκαν και επηρέασαν τόσο από την Λογοτεχνία, την Μουσική αλλά και την πολιτική, ώστε Εικαστική Τέχνη
να αποτυπώσει τα συναισθήματα του Καλλιτέχνη.
Ξεκινώντας λοιπόν από τον Ιμπρεσιονισμό, ένα κίνημα του 19ου αιώνα όπου
κύριο χαρακτηριστικό του ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική είναι τα ζωντανά χρώματα
(κυρίως με χρήση των βασικών χρωμάτων), οι συνθέσεις σε εξωτερικούς χώρους,
συχνά υπό ασυνήθιστες οπτικές γωνίες και η έμφαση στην αναπαράσταση του φωτός.
Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι θέλησαν να αποτυπώσουν την άμεση εντύπωση
(impression) που προκαλεί ένα αντικείμενο ή μια καθημερινή εικόνα.
Προχωρώντας
στον Μετα –Ιμπρεσιονισμό ακόμη ένα κίνημα του 19ου αιώνα,
Όπου Οι μεταϊμπρεσιονιστές ζωγράφοι εξακολουθούν να διατηρούν τις τεχνικές του
ιμπρεσιονισμού, ωστόσο επιδιώκουν να προσδώσουν μεγαλύτερο συναισθηματισμό στα
έργα τους.
Ο
Πουαντιγισμός ένα
καλλιτεχνικό ρεύμα που ξεκίνησε στη Γαλλία το
19ο αιώνα, όπου τα χρώματα δεν αναμειγνύονται στην παλέτα αλλά τοποθετούνται
μεμονωμένα, κουκίδα κουκίδα, και απευθείας πάνω στον καμβά. Το αποτέλεσμα είναι
να συγχωνεύονται οι λεπτομέρειες των χρωμάτων ως σύνολο με τη βοήθεια του
εγκεφάλου και όχι της όρασης, όταν κοιτά κανείς τον πίνακα από απόσταση.
Βασίζεται στην τεχνοτροπία κατά την οποία απορρίπτεται η χρήση γραμμών και
γεννάται ένα αποτέλεσμα από κουκίδες βασικών χρωμάτων.
Ο Εξπρεσιονισμός
αποτελεί ένα ακόμη καλλιτεχνικό κίνημα της μοντέρνας τέχνης που αναπτύχθηκε στις αρχές
του 20ού αιώνα, περίπου την περίοδο 1905-1940
και κυρίως στο χώρο της ζωγραφικής. Βασικό χαρακτηριστικό των εξπρεσιονιστών
καλλιτεχνών ήταν η τάση να παραμορφώνουν την πραγματικότητα στα έργα τους,
αδιαφορώντας απέναντι σε μια πιστή και αντικειμενική αναπαράσταση της. Συχνά ο
εξπρεσιονισμός διακρίνεται και από μια έντονη συναισθηματική αγωνία,
χαρακτηριστικά μάλιστα μπορούμε να πούμε πως ελάχιστα εξπρεσιονιστικά έργα
έχουν χαρούμενη διάθεση
Ο αφηρημένος εξπρεσιονισμός αποτελεί καλλιτεχνικό
ρεύμα στη ζωγραφική που αναπτύχθηκε με κέντρο την Νέα Υόρκη μεταπολεμικά και ειδικότερα στα μέσα
της δεκαετίας του '40. Συχνά αναφέρεται και ως Σχολή της Νέας Υόρκης. Ήταν ίσως το πρώτο σημαντικό κίνημα στην
τέχνη που γεννήθηκε στην Αμερική, δηλώνοντας παράλληλα την
ανεξαρτησία του από τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά ρεύματα στη μοντέρνα τέχνη.
Οι εκπρόσωποι του αφηρημένου εξπρεσιονισμού είχαν ασφαλώς
και κοινά γνωρίσματα, όπως τον αυτοσχεδιασμό και την χρήση μιας ελεύθερης
φόρμας. Η τεχνική τους πολλές φορές περιγράφεται και με τον όρο action
painting, που θα μπορούσε να μεταφραστεί ως ζωγραφική της δράσης
Ο κυβισμός είναι ένα
καλλιτεχνικό
ρεύμα της ζωγραφικής και της γλυπτικής,
στην Ευρώπη
του 20ού αιώνα. Αναπτύχθηκε κυρίως από το 1907 έως το 1914
χάρη στους διάσημους ζωγράφους Πάμπλο Πικάσσο και Ζωρζ Μπρακ.
Η
έννοια του κυβισμού πηγάζει από ένα γράμμα του Σεζάν (Cézanne) στον Εμίλ
Μπερνάρ (Émile Bernard) που γράφτηκε τον Απρίλιο του 1904 και στο οποίο
υπάρχει μία φράση που επαναλαμβάνεται συχνά για να δικαιολογήσει τη θεωρία των
κυβιστών : "Μεταχειριστείτε τη φύση μέσα από τον κύλινδρο, τη σφαίρα,
τον κώνο, και βάλτε το σύνολο σε αναλογία έτσι ώστε η κάθε μεριά ενός
αντικειμένου, πλάνου, να κατευθύνεται προς ένα κεντρικό σημείο." Οι
κάθετες γραμμές στον ορίζοντα δείχνουν το βάθος. Εκ τούτου, η φύση είναι για
τους ανθρώπους πιο βαθειά απ' ότι επιφανειακή. Γι' αυτόν το λόγο υπάρχει μεγάλη
ανάγκη να εισάγουμε μέσα στο φως μας, το οποίο αντιπροσωπεύεται από κόκκινο και
κίτρινο, ένα ποσοστό μπλε χρώματος για να νιώσουμε τον αέρα." Ο κυβισμός
είναι αναμφίβολα το πιο αποφασιστικό ρεύμα στην ιστορία της μοντέρνας τέχνης
Ο υπερρεαλισμός ή σουρρεαλισμός,
από τις γαλλικές λέξεις sur (επάνω, επί) και réalisme (ρεαλισμός,
πραγματικότητα) όπου στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «πάνω ή πέρα από
την πραγματικότητα», Ο όρος το 1917
από το Γάλλο ποιητή Γκιγιώμ Απολλιναίρ, ο οποίος τον
χρησιμοποίησε χαρακτηρίζοντας το παράδοξο θεατρικό έργο του Οι Μαστοί του
Τειρεσία
Συχνά ο όρος
χρησιμοποιείται με διαφορετικούς τρόπους για να υποδηλώσει κάτι φανταστικό,
αλλόκοτο, παράλογο ή τρελό. Η απλοϊκή αυτή χρήση του όρου είναι ανεπαρκής για
την περιγραφή του υπερρεαλιστικού κινήματος, έχει παρ 'όλα αυτά ενσωματωθεί
στην καθομιλουμένη
Ο
υπερρεαλιστικός αυτοματισμός αποτελεί τη διαδικασία γραφής ή
σχεδίασης κατά την οποία ο δημιουργός λειτουργεί αυθόρμητα, προβάλλοντας με
αυτό τον τρόπο το ασυνείδητο, χωρίς κανένα στοιχείο
αυτολογοκρισίας ή ηθικού και αισθητικού περιορισμού. Στο σχέδιο, συνίσταται σε ένα είδος τυχαίας
μετακίνησης του πινέλου πάνω στο χαρτί. Ο Αντρέ Μασόν φαίνεται πως ήταν από τους πρώτους
χρήστες της μεθόδου, η οποία επεκτάθηκε και στην ζωγραφική με κύριως εκφραστές
τους Χουάν Μιρό και Ζαν Αρπ.
Τέλος η Ποπ Αρτ (Pop art, λαϊκή τέχνη)
αναφέρεται στο καλλιτεχνικό κίνημα που αναπτύχθηκε αρχικά στη Μεγάλη Βρετανία και αργότερα στην Αμερική
περί τα μέσα της δεκαετίας του '50. Μία από τις σημαντικότερες ίσως επιδράσεις
της Ποπ Αρτ ήταν το γεγονός πως περιόρισε τη διάκριση ανάμεσα στις έννοιες της
εμπορικής και υψηλής τέχνης.
Η
ποπ-αρτ αντλούσε την έμπνευσή της από τις εικόνες της καταναλωτικής κοινωνίας
και της λαϊκής κουλτούρας. Κύρια χαρακτηριστικά της Ποπ Αρτ αισθητικής
αποτέλεσαν ο αυθορμητισμός, η δημιουργική υπερβολή, η ανάλαφρη διάθεση, η σάτιρα, οι έντονες χρωματικές αντιθέσεις
και εν γένει η απόρριψη του παραδοσιακού. Η Ποπ Αρτ υπηρέτησε την αποκαλούμενη
μαζική κουλτούρα και συνδέθηκε με ένα είδος εμπορικής τέχνης που απευθύνεται σε
ένα ευρύ κοινό. Δεν είναι τυχαίο ότι την ίδια περίοδο γνώρισε μεγάλη έξαρση στη
Μεγάλη Βρετανία η Ποπ μουσική, η οποία θεωρείται συχνά αισθητικά
συγγενής προς την Ποπ Αρτ.
‘Ολα
τα παραπάνω κινήματα είναι ο βασικός κορμός διδασκαλίας και έμπνευσης για τα
άτομα της δομής μας και αυτά
παρουσιάζουμε σήμερα σε εσάς μοιράζοντας λίγη από την γνώση μας και τις
δημιουργίες των καλλιτεχνών μας.
Σας
αφήνω να θαυμάσετε τα έργα των καλλιτεχνών μας , χωρίς να ξεχάσετε να γράψετε
στο βιβλίο μας τις εντυπώσεις σας…
Σας
ευχαριστούμε πολύ για την σημερινή σας παρουσία.
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ-ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΘΕΡΜΗΣ
ΚΔΑΠ- ΜΕΑ "Αγκαλιάζω"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου