ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΘΕΡΜΗΣ (ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΡΟΝΙΚΟ)

Λέσχη Ανάγνωσης! « Η 1η συνάντηση»

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου, στις 6.00.Πρώτη συνάντησή μας για συζήτηση πάνω σε βιβλίο μετά την περιδιάβασή μας στις σελίδες του.
…Εγώ…λείπω!...Δε θα πρόφθαινα να΄μαι πίσω στη Θέρμη πριν τις 6.30 κι έτσι… προτίμησα να μην είμαι καθόλου, αφού θα ήμουν …καθυστερημένη!! Έτσι, όλα όσα σας μεταφέρω είναι….φήμες ή πληροφορίες(αν θέλετε)… εξ ακοής!
Σήμερα είναι δώδεκα(12) και αν ήμουν κι εγώ θα είμαστε δεκατρείς(13).Καινούριες η (Έ)ψιλον και η (Χ)ι. Συντόνιζε η (Δ)έλτα μιας και είχε προτείνει και το βιβλίο. Άλλες το είχαν διαβάσει και άλλες όχι, άλλες δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν την ανάγνωσή του, (όπως κι εγώ άλλωστε!) αλλά και η ίδια η (Δ)έλτα που το πρότεινε!
Μικρής διάρκειας συζήτηση, πριν την αναφορά στο βιβλίο, για κάποια πράγματα, αρχές, κανόνες, -όπως θέλει τα λέει κάποιος-, που θα διέπουν στο εξής τη λειτουργία της Λέσχης. Εγώ έδωσα τις προτάσεις μου γραπτές στη (Λ)άμδα, για να τις διαβάσει αν χρειαζόταν, αλλά αυτό τελικά δεν έγινε, αφού το κλίμα ήταν γενικά χαλαρό, που δε χωρούσε οριοθετήσεις και κανόνες. Έτσι –τουλάχιστον- έκρινε η (Λ)άμδα και δε διάβασε τίποτε. Μάλιστα και η (Ι)ώτα που ήρθε προετοιμασμένη, με τις σημειώσεις της,… «κατηγορήθηκε» ότι έπαθε «ευρωπίαση»!Νεοφανής ασθένεια φαίνεται πως είναι αυτή!
Η συζήτηση καλή. Για την ικανότητα του συγγραφέα να πραγματεύεται το θέμα του και για τη σταθερότητά του να δώσει στους αναγνώστες τα μηνύματα που θέλει. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο φροντισμένο λόγο του, όπου φαίνεται «η βάσανος», η επεξεργασία από την οποία τον πέρασε. Το αποτέλεσμα, βέβαια, πολύ καλό, αν και ο λόγος ο περίτεχνος φαίνεται πως είναι από μια άλλη εποχή. Δεν έχει τη «στρογγυλάδα» που έχει ο σημερινός. Δε ρέει εύκολα όπως το νερό αλλά κυλά βαρύς και επιβλητικά όπως… το λάδι!
Σε κάποιες, βέβαια, (από ό,τι έμαθα, γιατί τα νέα πάντα κυκλοφορούν και μάλιστα γρήγορα!) δεν άρεσε ιδιαίτερα. Δεν τις άγγιξε καθόλου το θέμα. Φάνηκε ξένο με την εποχή μας. Ενώ άλλες αντέτειναν πως παρ΄όλα αυτά φαίνεται καλοδουλεμένο με εκφραστική τελειότητα και με όλες τις αρετές ενός καλού ιστορικού μυθιστορήματος. Η άποψη μου είναι πως είναι δουλεμένο σαν ένα φίνο παλιό κέντημα με εξαιρετική ψιλοδουλειά, που πάντα έχει την αξία του, όσα χρόνια και αν περάσουν…


Προτάσεις ιδιαίτερες για το επόμενο βιβλίο δεν υπήρχαν, κι έτσι η (Έ)ψιλον, η νεοφερμένη, είπε να συμβουλευτούν τους καταλόγους του ΕΚΕΒΙ για τα πολυδιαβαζόμενα, και το βιβλίο στο οποίο κατέληξαν ήταν το «Ξιφίρ Φαλέρ» της Αθηνάς Κακούρη.

Τα λέμε λοιπόν την άλλη φορά, στην επόμενη συνάντηση.

Η πάντα… «τον βίον σε λέσχας διάγουσα»…

Ε.Α.Π.